Πεζοπορικό 2μερο στα Τζουμέρκα στις 16-17/11

Τα Τζουμέρκα ή αλλιώς Αθαμανικά Όρη, είναι μια από τις μεγαλύτερες οροσειρές της δυτικής Ελλάδας. Διαπερνούν τους νομούς Ιωαννίνων και Άρτας και αγκαλιάζουν ένα σύνολο πανέμορφων χωριών.

Τοπία άγριας ομορφιάς, με πετρόκτιστα χωριά, μοναστήρια και εκκλησιές κρεμασμένες σε σπήλαια και βράχους. Ποτάμια, φαράγγια, καταρράκτες, συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό, συναρπαστικό για τους λάτρεις τους των βουνών και τους πάσης φύσεως φυσιολάτρες.

Κάποτε χρειαζόταν ολόκληρο ταξίδι για να φτάσεις εκεί, όμως τώρα, με την Ιωνία Οδό, τη γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου, αλλά και τις παρεμβάσεις που έχουν γίνει στην Αθηνών-Πατρών είναι πολύ πιο προσβάσιμα.

Στη νεότερη ελληνική ιστορία τα Τζουμέρκα έγιναν ιδιαίτερα ονομαστά, ακόμα και διάσημα επειδή υπήρξαν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της ελληνικής Κλεφτουριάς, καθώς και ονομαστό αρματολίκι. Η απότομη ορεινή φύση τους καθώς και η παρουσία μεγάλων και πολλών κτηνοτρόφων αποτελούσαν ευνοϊκούς όρους για τους Κλέφτες. Κάθε στάνη ουσιαστικά αποτελούσε μια οργανωμένη επιμελητεία των λεγομένων “μπουλουκιών” (ενόπλων σωμάτων) των Κλεφτών. Στα δε λεγόμενα τσελιγκάτα όπου οι τσέλιγκες ήταν οι αρχηγοί των πατριών των κτηνοτρόφων οι ίδιοι αποτελούσαν τους βασικούς πληροφοριοδότες των Κλεφτών. Πάνω στις απότομες ράχες αυτού του ορεινού συγκροτήματος ήταν πολύ φυσικό ν΄ αναπτυχθεί έντονο φιλελεύθερο πνεύμα το οποίο αναγνώρισαν και οι ίδιοι οι Σουλτάνοι παραχωρώντας διάφορα προνόμια, όπως στα Ζαγοροχώρια.

Κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας τα χωριά των Τζουμέρκων χαρακτηρίζονταν “ελεύθερα” και καλούνταν με τη προσωνυμία “Κεφαλοχώρια”. Στην εποχή του Αλή πασά τα Τζουμέρκα αποτελούσαν σπουδαίο αρματολίκι από το οποίο και αναδείχθηκε πλειάδα από ονομαστούς καπεταναίους με κυριότερο τον γενναίο Κατσαντώνη. Μετά το θάνατο του Αλή πασά, από τα 30 περίπου χωριά των Τζουμέρκων μόνο τέσσερα κατόρθωσαν να περισώσουν κάποια από τα παλιά τους προνόμια και αυτά ήταν οι Καλαρρύτες, το Συρράκο, το Ματσούκι και οι Μελισσουργοί που αποτελούσαν κέντρο οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου.

Συρράκο, Καλαρρύτες και Κατσανοχώρια, και ανάμεσά τους, τα ποτάμια Άραχθος και Καλαρρύτης φτιάχνουν ένα βιότοπο μοναδικής ομορφιάς και γοητείας, πάνω στο συναρπαστικό ανάγλυφο της Πίνδου. Καταλύματα και ταβερνάκια της περιοχής μπορούν να ανταποκριθούν ακόμη και στις απαιτήσεις των πιο «δύσκολων» ταξιδιωτών.

Είναι ένας μοναδικός ταξιδιωτικός προορισμός καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, τόπος δροσιάς και γαλήνης στη διάρκεια του καλοκαιριού, ολόλευκος, χιονισμένος και άγριος κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η μεταξύ τους απόσταση δεν είναι παραπάνω από 1.500 μέτρα. Συνδέονται με ένα πανέμορφο μονοπάτι, όμως για να πας από το ένα στο άλλο με αυτοκίνητο, χρειάζεσαι οδήγηση περίπου 40 λεπτών και ανέβα-κατέβα σε χαράδρες μέσα από τον Καλαρρύτη ποταμό. Πριν απελευθερωθούν τα χωριά της περιοχής από τους Τούρκους, το μονοπάτι αυτό ήταν το πέρασμα από την ελληνική στην τουρκική πλευρά.

Εξαιρετικής ομορφιάς είναι οι βόλτες στις όχθες του Καλαρρύτη ποταμού. Γάργαρος και πεντακάθαρος, καταλήγει στον Άραχθο.

Εκεί που περίπου ενώνονται τα δύο χωριά, βρίσκεται το περίφημο και μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων, το γεφύρι της Πλάκας. Είναι το γεφύρι που γκρεμίστηκε πριν μερικά χρόνια από τα ορμητικά νερά του ποταμού, αλλά πολύ γρήγορα ξαναστάθηκε στη θέση του με τα περισσότερα υλικά πού μαζεύτηκαν από τις κοίτες του ποταμού.

1η μέρα

Η συνάντησή μας θα γίνει στην πλατεία του ορεινού χωριού Αθαμανία Τρικάλων όπου και θα τακτοποιηθούμε στον μοναδικό ξενώνα της περιοχής. Βάζουμε τα απαραίτητα στο σακίδιο μας (εάν είναι καλοκαίρι μαγιό και πετσέτα) και ξεκινάμε να εξερευνήσουμε και να δροσιστούμε στον Μουτσιαρίτη ποταμό και στις Πηγές του.

Το Στενό όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι ένα μέρος άγνωστο στον πολύ κόσμο πρόκειται όμως για ένα φαράγγι απαράμιλλης ομορφιάς.

Επιστροφή στο χωριό για βραδινό και οργάνωση της επόμενης ημέρας.

4 – 5 ώρες πεζοπορίας

2η μέρα

Νωρίς νωρίς απολαμβάνουμε το πρωινό μας στην ησυχία της περιοχής, τακτοποιούμε τα πράγματα μας και με τα αυτοκίνητά μας προωθούμαστε στο χωριό Ματσούκι από όπου θα ξεκινήσει η ανάβαση μας στην ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων την Κακαρδίτσα με υψόμετρο 2429μ.

Ξεκινώντας από την πλατεία θα περάσουμε από το Νερόμυλο του χωριού και από το παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου πριν ξεκινήσει το μονοπάτι να ανηφορίζει και να μας φτάνει στους χωματόδρομους που καταλήγουν στις ψηλομένες στάνες της περιοχής σε υψόμετρο 1850μ. Το διάλειμμα σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο πριν την τελευταία μας ανάβαση και την προσέγγιση της Δυτικής Ράχης της Κακαρδίτσας με υψόμετρο 2190μ, όπου ακολουθώντας την, κερδίζουμε την υπολειπόμενη υψομετρική και φτάνουμε στην κορυφή.

Μαζί με τις κλασικές φωτογραφίες της κορυφής το μάτι μας φτάνει μέχρι την περιοχή του Αχελώου, της Τριγγίας, του Περιστερίου και φυσικά του Αράχθου και όλου του ορεινού όγκου των Τζουμέρκων.

Επιστροφή στο χωριό για την απαραίτητη αποκατάσταση και φυσικά την μελέτη της επόμενης εξόρμηση μας.

8 – 9 ώρες πεζοπορίας

Κόστος 165 ευρώ / άτομο